Przedstawiciele naszej dyrekcji z zastępcą dyrektora Piotrem Kacprzakiem na czele oraz leśnicy z nadleśnictw Dobieszyn i Zwoleń wzięli udział w obchodach 84. rocznicy napaści Niemiec na Polskę i wybuchu II wojny światowej, które odbyły się 1 września w Radomiu. Delegacja leśników z nadleśnictw Kielce i Pińczów z zastępcą dyrektora RDLP w Radomiu Mariuszem Wertką wzięła udział w uroczystościach w Kielcach.

W Radomiu obchody rozpoczęły się mszą św. w kościele garnizonowym, której przewodniczył biskup radomski Marek Solarczyk. W homilii ordynariusz diecezji radomskiej powiedział, że dziś oddajemy hołd tym, którzy stali na straży wartości w tamtym trudnym czasie i dzięki temu, że żyli zgodnie z wartościami takimi jak miłość do Ojczyzny, my dziś możemy mieszkać w wolnym kraju.

Następnie uroczystości przeniosły się na plac przed kościołem przy płycie Grobu Nieznanego Żołnierza. Tu uczestniczący w obchodach wiceminister Obrony Narodowe Wojciech Skurkiewicz przyjął meldunek i dokonał przeglądu wojska. Następnie odegrany został hymn Polski i została wciągnięta flaga państwowa na maszt, po czym nastąpiły okolicznościowe przemówienia. Na zakończenie delegacje złożyły wiązanki kwiatów na płycie Grobu Nieznanego Żołnierza. W imieniu leśników kwiaty złożyli zastępca dyrektora RDLP w Radomiu Piotr Kacprzak oraz nadleśniczy Nadleśnictwa Zwoleń Sławomir Okoń.

Podczas uroczystości grupa reprezentacyjna Służby Leśnej prezentowała sztandar RDLP w Radomiu i sztandar Nadleśnictwa Dobieszyn.

Z kolei w Kielcach obchody 84. rocznicy wybuchu II wojny światowej i napaści Niemiec na Polskę odbyły się na Cmentarzu Wojska Polskiego przy pomniku Żołnierzy Września 1939 roku.

Uroczystości rozpoczęły się od wciągnięcia flagi państwowej na maszt i odśpiewania hymnu. Następnie odczytany został apel poległych i oddana salwa honorowa. Po okolicznościowych przemówieniach uczestnicy obchodów złożyli wiązanki kwiatów pod pomnikiem i zapalili znicze. W imieniu leśników kwiaty złożyli zastępca dyrektora RDLP w Radomiu Mariusz Wertka i nadleśniczy Nadleśnictwa Kielce Robert Płaski.

Podczas obchodów w Kielcach członkowie grupy reprezentacyjnej Służby Leśnej prezentowali sztandar NSZZ „Solidarność”.

*

II wojna światowa była największym kataklizmem w dotychczasowych dziejach ludzkości. W ciągu prawie sześciu lat jej trwania zginęło 50 milionów ludzi, a 35 milionów zostało rannych. Wojna przyniosła też ogromne straty materialne i gospodarcze.

Działania wojenne nie ominęły lasów naszej dyrekcji. Nieprzyjacielska armia niemiecka dotarła tu już w pierwszych dniach września 1939 r. Najcięższe walki toczyły się w dniach od 5 do 10 września, kiedy wojska niemieckie próbowały przełamać obronę wojska polskiego na liniach Kielce – Radom i Kielce – Daleszyce – Bodzentyn, by dostać się do Warszawy. Po 10 września, po bohaterskiej obronie, walczące na naszym terenie oddziały zaczęły wycofywać się na wschód, za Wisłę.

Leśnicy i pracownicy ówczesnej Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu czynnie włączyli się w obronę Ojczyzny. Walczyli z bronią w ręku, udostępniali swoje gajówki i leśniczówki na kwatery dla żołnierzy, pomagali w poruszaniu się po leśnych terenach. Wielu z nich zapłaciło za to życiem. Warto przypomnieć choć kilku z nich: leśniczy Wacław Biedrzycki z Leśnictwa Szałas w Nadleśnictwie Bliżyn (brał udział w kampanii wrześniowej, w październiku powrócił do pracy w leśnictwie, rozstrzelany w 1940 r. wraz z żoną za współpracę z oddziałem „Hubala”), inż. leśnik Michał Józef-Frank (pracownik Dyrekcji Lasów Państwowych w Radomiu, po udziale w kampanii wrześniowej dostał się do niewoli sowieckiej, więzień obozu sowieckiego w Kozielsku, zamordowany w 1940 r. w Katyniu), referendarz Wojciech Grabiński (pracownik DLP w Radomiu, zginął w kampanii wrześniowej), referendarz Józef Jankiewicz (pracownik DLP w Radomiu, uczestnik kampanii wrześniowej, więzień obozu w Kozielsku, zamordowany w Katyniu w 1940 r.).

Czas wojny 1939-1945 przyniósł duże straty wśród leśników radomskiej dyrekcji – w okresie okupacji na naszym terenie w różnych okolicznościach zginęło ponad 300 leśników, było to 20% stanu osobowego sprzed wojny. Skutkiem wojny były też zniszczenia lasów – wycięto około 10 mln m³ drewna, pozostawiono kilkanaście tysięcy hektarów nieodnowionych powierzchni leśnych.