Uroczystość rozpoczęła msza św. w kościele w Mniszku w intencji zamordowanych przez UB: Aleksandra Młyńskiego ps. Drągal, Zbigniewa Ejnenberga ps. Powstańczyk oraz Zygmunta Chmielewskiego ps. Lew. Po liturgii w Kolonii Wawrzyszów pod krzyżem symbolicznie upamiętniającym miejsce śmierci żołnierzy złożono kwiaty.

W uroczystościach wzięli udział leśnicy radomskiej dyrekcji LP na czele z Andrzejem Matysiakiem, dyrektorem RDLP w Radomiu oraz Markiem Szarym, zastępcą dyrektora ds. ekonomicznych i rozwoju, nadleśniczowie i pracownicy nadleśnictw Dobieszyn, Grójec, Przysucha, Radom, Stąporków i Zwoleń. Uroczystość uświetniły poczty sztandarowe, w tym sztandar RDLP w Radomiu, który reprezentowało Nadleśnictwo Stąporków oraz sztandary Armii Krajowej.

W uroczystościach udział wzięli także posłowie na Sejm RP Dariusz Bąk oraz Marek Suski, Paweł Dycht, przedstawiciel wiceministra Obrony Narodowej Wojciecha Skurkiewicza, Ewa Markowska – Bzducha, wójt Gminy Wolanów wraz z samorządowcami. Obecni byli także Sławomir Adamiec, dyrektor generalny w Ministerstwie Edukacji i Nauki, dr Krzysztof Busse z radomskiej delegatury lubelskiego oddziału Instytutu Pamięci Narodowej, Bractwo Kurkowe św. Sebastiana w Radomiu, przedstawiciele rady miejskiej w Radomiu, Związek Piłsudczyków, żołnierze 42 Bazy Lotnictwa Szkolnego z Radomia i 6 Mazowieckiej Brygady WOT, przedstawiciele NSZZ „Solidarność”, Potomkowie Żołnierzy Niezłomnych, społeczność lokalna, księża posługujący w Mniszku oraz ks. Gabriel Marciniak, diecezjalny duszpasterz służb mundurowych i  ks. Jacek Wieczorek, duszpasterz leśników.

Aleksander Młyński pseudonim Drągal to jeden z żołnierzy polskiego podziemia związanych z Ziemią Radomską i jeden z najsłynniejszych żołnierzy antykomunistycznej partyzantki, który stał się ofiarą reżimu komunistycznego. Stworzył po wojnie oddział Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, który bezwzględnie walczył z władzami komunistycznymi.

"Drągal” dowodził grupą, która pod koniec lat 40. prowadziła najintensywniejsze działania przeciwko komunistom na Kielecczyźnie, a jej członkowie mieli duże doświadczenie partyzanckie nabyte w wyniku powojennej działalności w podziemiu antykomunistycznym. Według dokumentów i historyków przez kilka lat operowali na tych samych terenach (m.in. powiaty: radomski, kozienicki, opoczyński) i znani byli okolicznej ludności. Wielu mieszkańców północnej Kielecczyzny udzielało im pomocy płacąc za to pobytem w aresztach UB i więzieniach.

Pomimo usilnych dążeń aparatowi bezpieczeństwa przez kilka lat nie udawało się rozbić grupy. Dopiero 25 sierpnia 1950 r. w pobliżu Kolonii Wawrzyszów w pow. radomskim, specjalna „grupa pozorowana”, złożona ze zdrajcy i trzech funkcjonariuszy UB, przeprowadziła udaną akcję likwidacyjną. „Drągala” zdradził jego były współtowarzysz Marian Bukała ps. „Zbych”, przedstawiając mu funkcjonariuszy UB jako działaczy podziemia niepodległościowego z Lubelszczyzny. Żołnierze zginęli od kul członków grupy pozorowanej UB, udającej patrol partyzancki.